ข่าวเจาะลึก จาก RED POWER เล่มที่ 17 วันที่ 1 สิงหาคม 2554
หลายครั้งของการเลือกตั้ง หากฝ่ายอำมาตย์ต้องเพลี่ยงพล้ำ พรรคประชาธิปัตย์และเครือข่ายอำมาตย์ ทั้งอาจารย์และเลขามูลนิธิมือมองไม่เห็นจะทำหน้าที่ให้ร้ายระบอบประชาธิปไตย จะออกมาถล่มเสียดสีว่าผู้ชนะเกิดจากการซื้อเสียงถล่มทลาย เมื่อครั้งพรรคความหวังใหม่ภายใต้การนำของพลเอกชวลิต ยงใจยุทธ ชนะการเลือกตั้ง นายชวนก็กรีดว่า “เขาต้องแหวกม่านสีม่วงของพรรคความหวังใหม่มา” หมายถึงซื้อเสียงๆละ 500 บาท (เพราะแบงค์ 500 มีสีม่วงในขณะนั้น) ,เมื่อครั้งพรรคไทยรักไทยสมัยแรกชนะ นายบรรหาร ศิลปอาชา ก็ถือโอกาสถล่มตามกระแสด้วยว่า “ฝนห่าใหญ่” ทั้งๆที่ท่านบรรหารเป็นนักทำฝนเทียมห่าใหญ่ตัวยง,แต่การเลือกตั้งครั้งนี้พรรคเพื่อไทยชนะถล่มทลายกลับไม่มีใครกล้าออกมากล่าวหาว่าพรรคเพื่อไทยซื้อเสียง ทั้งๆที่ฝ่ายอำมาตย์หาทางจะทำลายความชอบธรรมทุกวิถีทางแต่วันนี้ใช้ไม่ได้ เพราะความจริงปรากฏว่าการเลือกตั้งครั้งนี้กลับกลายเป็นว่าพรรคลูกสมุนอำมาตย์ทั้งหลายได้รับอนุญาตจากมหาอำมาตย์ให้จัดหากระสุนตุนไว้เต็มที่ จากโครงการเงินกู้ไทยเข้มแข็งทั้งซื้อเสียงล่วงหน้า,ซื้อเสียงปัจจุบัน และเตรียมซื้อเสียงอนาคต (เลือกตั้งซ่อม) เพื่อจะชนะฝ่ายทักษิณให้ได้ ก็เลยพูดไม่ออก
ผู้สันทัดกรณีเสนอแนะว่าเป็นที่น่าสังเกตว่าเรื่องแค่นี้ไม่พอมือ “นักแหล” อย่างนายชวนถ้าคิดจะแหล แต่วันนี้มันแหลไม่ออกจริงๆ เพราะสำนวนสอบสวนของ กกต. ที่มากกว่า 60 แฟ้ม แบ่งได้เป็น 2 ฝาก คือฝากฝ่ายรัฐบาลเก่าเกือบทั้งหมดถูกร้องเรื่องซื้อเสียง (เพราะเงินที่แจกไปมันทะลัก) ส่วนฝากฝ่ายพรรคเพื่อไทยเกือบทั้งหมดไม่มีเรื่องซื้อเสียงเลยมีแต่ข้อหาปราศรัยใส่ร้าย (เพราะเงินไม่มีเลยต้องด่าเป็นหลัก) และที่งงตึ๊บ คือติดป้ายหาเสียงล้ำเขตเลือกตั้ง (ในพื้นที่จังหวัดนนทบุรี) ก็มีกับเขาด้วย
นักแหลทั้งหลายของฝ่ายอำมาตย์เลยแหลไม่ออกในประเด็นพรรคเพื่อไทยหาเสียงด้วยการซื้อเสียง ก็เป็นด้วยประกา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น