อุทาหรณ์ “โนเกีย” ยักษ์ล้ม ภาพสะท้อนการเมืองแบบไทยๆ

ทีมข่าว สุนัยแฟนคลับรายงาน
โดย ก.ไก่

“แข็งแค่ไหนก็แตกได้ ใหญ่ขนาดไหนก็พังเป็น”

 

สัจธรรมคำนี้คนใหญ่คนโตในเมืองไทยนั้นจงสำเหนียกเพราะตรงกับวลีทองก้องโลกของนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่อย่าง ชาลส์  ดาร์วิน ที่กล่าวไว้ว่า “สิ่งมีชีวิตที่อยู่รอดได้ ไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดหรือฉลาดที่สุด แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงได้ดีที่สุด”

ถ้าเอ่ยชื่อ “โนเกีย” (NOKIA) สาวแก่แม่หม้ายทั่วโลกใครก็รู้จักเพราะเป็นผู้ผลิตโทรศัพท์ชื่อดังของประเทศนอร์เวย์ เริ่มผลิตโทรศัพท์มือถือให้ชาวโลกรู้จัก ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2530แต่เริ่มเป็นที่รู้จักและเริ่มใช้อย่างแพร่หลายเมื่อปี 2535 ผลิตโทรศัพท์มือถือให้คนทั้งโลกใช้กันนับเป็นหลายล้านเครื่องแต่วันนี้กำลังจะเจ๊งครับ

ขนาดบริษัทฟิล์มยักใหญ่ที่ทุกคนรู้จักดีอย่าง “โกดัก” ก็ยังเจ๊งอันนี้ก็พอเข้าใจเพราะใหญ่จริงแต่ไม่ยอมปรับตัว ทั้งที่โลกทั้งๆที่ทั้งโลกเขาพัฒนาระบบการถ่ายรูปไปใช้ระบบดิจิตอลแทนระบบฟิล์มดังนั้นบริษัทโกดักผลิตฟิล์มขายมากมายแต่ก็มีอันพังพาบไปเรียบร้อย แต่ที่น่าสนใจวันนี้มนุษย์ยังอยู่ในยุคของการสื่อสารและที่น่าสนใจเป็นพิเศษคือเรื่องของโทรศัพท์มือถือ ที่อยู่ๆ ทำไม “โนเกีย” ถึงจะใกล้เจ๊ง ก่อนอื่นเรามาดูข่าวที่น่าสนใจข่าวนี้ก่อนครับ

ฟิตซ์ หั่นเครดิตหนี้โนเกียเป็นBBB-

บ.ฟิตช์ เรตติ้ง หั่นเครดิตหนี้ บ.โนเกีย สู่ระดับ BBB- (ความหน้าเชื่อถือทางความสารมารถในการชำระหนี้ระดับ ทริปเปิล บี ลบ) หลัง สถานการณ์ของธุรกิจของโนเกียในปัจจุบัน กำลังลำบาก และผลกำไรที่ย่ำแย่ในไตรมาสแรก

สำนักข่าว บลูมเบิร์ก รายงานว่า บ.ฟิทช์ เรตติ้ง เอเจนซี่ ได้ปรับลดความน่าเชื่อถือหนี้สินของ บ.โนเกีย ผู้ผลิตโทรศัพท์ยักษ์ใหญ่ของฟินแลนด์ ลดสู่ระดับ BBB- ซึ่งสะท้อนผลกำไรที่ย่ำแย่ในไตรมาสแรกของค่ายมือถือดังกล่าว ซึ่งหมายความว่า มีความเป็นไปได้สูงที่จะถูกดาวน์เกรดเพิ่มอีกในอนาคต โดย ฟิตซ์ ระบุ ในแถลงการณ์ว่า เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกลดเครดิตซ้ำอีก โนเกีย จำเป็นต้องแสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงขนานใหญ่ ในครึ่งหลังของปีนี้ และครึ่งแรกของปี 2556

ทั้งนี้ เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา บ.โนเกีย ได้ประกาศผลประกอบการไตรมาสแรก ที่ย่ำแย่ที่สุดครั้งหนึ่ง โดยขาดทุนถึง 929 ล้านยูโร ราว 1.2 พันล้านดอลลาร์ ในช่วง 3 เดือนแรกของปีนี้ และคาดว่า แนวโน้มจะยังไม่เปลี่ยนแปลงในไตรมาสปัจจุบัน

เรื่องของเรื่องเป็นอย่างนี้ครับ ตั้งแต่เข้าสู่ยุค 3G ต่อเนื่อง 4G ยอดขายของโนเกีย ก็ตกต่ำลงตาลำดับตั้งหลังปี 2553 ที่ผ่านมาเป็นยุคที่แม้แต่ “บิลเกตส์” ผู้ก่อตั้งบริษัทไมโครซอฟท์ยังเคยกล่าวไว้ว่า “ยุคหลังปี 2553 เป็นยุคของการ ทะลักล้นของข้อมูลและข่าวสาร” ทำให้เกิด นวัตกรรมใหม่ๆในการสื่อสารมากขึ้นจึงเกิดสิ่งที่เรียกว่า “สมาร์ทโฟน” ซึ่งรวมทุกๆอย่างไว้ในมือถือ แต่ในยุคก่อนปี 2553 โนเกีย ก็ยังเป็นเจ้าตลาดมือถือแต่กลับไม่ได้พัฒนาอะไรให้แก่ผู้บริโภคมากนักจึงเป็นช่องว่างให้กับบริษัทคอมพิวเตอร์ยักษ์ใหญ่อย่าง “Apple (แอปเปิ้ล)” ซึ่งได้ออกผลิตภัณฑ์ที่ชื่อว่า iPhone วางขายเป็นครั้งแรกเมื่อ 9 มกราคม 2550 ซึ่งรวมเอาเครื่องเล่นเพลง+กล่องถ่ายรูป+โทรศัพท์+เกมส์+อินเตอร์เน็ตผ่านระบบไร้สาย (wifi) เอาไว้ด้วยกัน(เรียกได้ว่าเป็นคอมพิวเตอร์บนฝ่ามือเลยก็ว่าได้) ทำให้ได้รับความนิยมอย่ารวดเร็วเพราะสิ่งที่ได้นั้นคุ้มค้ากับราคาที่จ่ายเพราะไม่ใช่เป็นแค่มือถืออีกต่อไป

แต่โนเกียก็ยังคิดว่ายังไม่ถึงเวลาต้องเปลี่ยนอะไรมากนักเพราะยังฝันหวานกับตลาดที่กินสบายๆอยู่ ซึ่งในขณะนั้นก็ยังอยู่ในยุคของ 2G และกำลังเข้าสู่ยุคต้น 3G และโนเกียก็ประเมินแล้วว่า ไอโฟนราคาแพงเกินกว่าคนทั่วๆไปจะเป็นเจ้าของได้ แต่พอรู้ตัวอีกทีโนเกียก็ได้สูญเสียตลาดบนให้กับไอโฟนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เมื่อ กลางปี 2551 แอปเปิ้ล ก็ได้ออก iPhone 3G ที่สามารถเข้าถึงข้อมูลอินเตอร์เน็ตผ่านระบบสัญญาณมือถือได้รวดเร็วขึ้นเกือบจะเรียกได้ว่าเร็วเทียบเท่าอินเตอร์เน็ตบ้านเลยทีเดียว(เมืองนอกนะจ๊ะไม่ใช่เมืองไทย) ทำให้เกิดการขยับตัวครั้งใหญ่ของผู้บริโภคทั่วโลก ประกอบกับใน 2552 โลกก็พัฒนาแข่งขันกันอย่างไม่หยุดยั้งแต่ “เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือยักษ์ฝรั่งยังมียักษ์เอเชีย” ยักษ์ใหญ่ตัวใหม่แห่งเอเชียนามว่า ซัมซุง (Samsung) ได้ออกโทรศัพท์สมาร์ทโฟนชื่อ Samsung galaxy s บนระบบปฏิบัติการ แอนดรอยด์ (Android OS) ซึ่งระบบปฏิบัติการนี้ถูกพัฒนาขึ้นโดยยักษ์ใหญ่ด้านการค้นหาทางอินเตอร์เน็ตนามว่า กูเกิ้ล (Google) ซึ่งมีลักษณะและคุณสมบัติใกล้เคียงกับ Apple iPhone 3G แถมยังมีกล้องด้านหน้าและด้านหลังแต่ราคาถูกว่า iPhone ประมาณ 25% และยังได้สเปคที่สูงกว่า  เลยทำให้ “โนเกีย” ต้องสูญเสียตลาดระดับกลางไปอย่างหน้าเสียดาย  แถมซ้ำ Google Android OS และ Apple iOS ทั้งสองค่ายยังเปิดโอกาสให้นักพัฒนาซอฟแวร์ผลิตซอฟแวร์เข้ามาขายหรือให้ใช้ฟรีๆ ให้ลูกค้าของตนเองได้ดาวน์โหลดใช้กัน มีทั้งเกม, เพลง, ซอฟแวร์แต่งภาพถ่ายภาพ และซอฟแวร์ต่างๆ ฯลฯ (จริงๆแล้วยังมีโทรศัพท์อีกเยอะที่เป็นสมาร์ทโฟน แต่ผู้เขียนขออนุญาตกล่าวถึงเพียงแค่สองแบรนด์ดังนี่เท่านนั้น)

ขณะที่มีการแข่งขันกันอย่างหนักในการพัฒนาของสมาร์ทโฟน  กว่าโนเกียจะรู้ตัวอีกที่ก็สายไปเสียแล้ว และเมื่อก้าวเข้าปี 2553 แล้วแถมยังเกิดวิกฤตการณ์แฮมเบอร์เกอร์ในปี 2552ต่อเนื่อง2553 ในสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นวิกฤตการณ์เศรษฐกิจตกต่ำที่ส่งผลกระทบไปทั่วโลก แต่โนเกียได้สูญเสียตลาดบนที่สามารถทำกำไรเป็นกอบเป็นกำได้อย่างสบายๆ และตลาดกลางที่เป็นฐานผู้บริโภคสำคัญไปแล้ว คงเหลือตลาดล่างที่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าแค่โทรออกรับสายได้ก็พอแล้ว แถมยังต้องไปแข่งกับบริษัทใหม่ๆที่เกิดขึ้นอีกมากมาย จึงทำให้ประสบปัญหาอย่างหนักด้านยอดขายอย่างต่อเนื่อง จนล่าสุดที่เป็นข่าวข้างต้น บ.ฟิตช์ เรตติ้ง หั่นเครดิตหนี้ บ.โนเกีย สู่ระดับ BBB- ซึ่งเป็นระดับที่อาจะเสี่ยงต่อภาวะล้มละลายได้

         
นี่เป็นอุทาหรณ์ที่อำมาตย์ไทยต้องศึกษา ไม่ว่าจะเป็นอำมาตย์ใหญ่ฝ่ายขวาหรือซ้าย, อำมาตย์เหลืองหรือแดง ต้องเข้าใจว่าสรรพสิ่งในโลกล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ต้องดับไป เป็นเรื่องธรรมดา ขนาดยักษ์ใหญ่ระดับโลกอย่างโนเกียยังตกต่ำลงได้ถ้าไม่ปรับตัว ดังนั้นโนเกียก็เป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องการหลงลำพองในสิ่งที่ตนประสบความสำเร็จมาแล้วในอดีต แล้วไม่ยอมพัฒนาและไม่ยอมรับในสิ่งใหม่ๆ ที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา